vrijdag 22 oktober 2010

Krap wonen

Als bedrijfsvoerder ben ik als geen ander opgeleid en gevormd om uit te gaan van kansen en mogelijkheden. Om te communiceren vanuit wat ons bindt, de uitdagingen die de toekomst ons biedt. Maar soms, heel soms, wordt ik toch wel wat verdrietig. Zo vandaag de berichtgeving over de ontwikkelingen in de Republiek Amsterdam.
Ontwikkelingen
We weten met z’n allen dat de verhandelbaarheid van bestaande woningen een slechte tijd achter de rug heeft. Het licht is te zien, het einde van de tunnel is nabij. Maar we hebben allemaal blauwe plekken, bulten en schrammen opgelopen. En sommigen zelfs botbreuken en dodelijke ongevallen. Makelaars en taxateurs zitten aan de kant van de dienstverlening, maar anderen zitten aan de kant van de productie. Daar was het leed groter dan bij ons.Vanuit het Amsterdamse kwam daar zo maar een berichtje naar boven vandaag.
Stagnatie
Nog meer dan verwacht en nog meer dan gevreesd, wordt daar de productie van projecten en nieuwbouw stopgezet. Dat is misschien voor makelaars en taxateurs niet zo slecht, misschien zelfs integendeel. Bemiddelen in schaarste is lucratiever dan bemiddelen in overvloed. Maar vanuit een maatschappelijk oogpunt is het wel zorgelijk.
Paps
En als het niet vanuit maatschappelijk oogpunt is, dan maak ik me er wel vanuit persoonlijk oogpunt zorgen om. Wat in New York, Walls Street, vandaag gebeurt, gebeurt over 3 maanden in London. Wat in London gebeurt, gebeurt over 2 maanden in Amsterdam. Wat in Amsterdam gebeurt, gebeurt over zes maanden in mijn dorp. Nadruppelen. In Amsterdam stagneert alles op het gebied van nieuwbouw en ontwikkeling. Er wordt nu gewerkt aan het woningtekort van morgen. Anno 2010. En ik ben bang dat dit alleen maar erger wordt.
Gevolg
Mijn erven zijn nu 14 en 16. Over vier jaar, over twee jaar, is de middelbare school afgerond en lonkt de universiteit. Of de MBO opleiding, maakt niet uit. Maar waar moeten die apen gaan wonen als ze willen gaan studeren? Waar kunnen ze heen? Er wordt niet gebouwd. Ik woon goed, u woont goed, maak u zich maar geen zorgen over ons. Ik verdien goed, u verdient goed, maakt u zich maar geen zorgen. Maar er zijn massa’s kinderen en ouders die het net iets minder goed hebben dan u en ik. Wat gaat daar mee gebeuren? Krijgen we straks de situatie dat kinderen tot hun 40e thuis wonen? Gaan mijn kinderen straks niet op kamers, maar mijn vrouw en ik? Hey paps, mams, het wordt tijd dat je nu het ouderlijk huis uit gaat? Zij kunnen niets betalen. Wij waarschijnlijk wel.
Amsterdam
Het signaal over 020 leek klein. Maar ik ben bang dat het toch echt een signaal is van een startende krapte op de markt. Natuurlijk goed voor mijn achterban. Maar ook goed voor de BV Nederland?
TGIF,

Ed

Geen opmerkingen:

Een reactie posten