Angst voor verandering?

Ik las eerder deze week een publicatie inzake de effecten van de uitvoering van de wet, waarbij zittende huurders het recht zouden krijgen hun huurwoning te kopen. Dit zou een verlies van 20% in transacties gedurende twee tot drie jaar geven. Ik sprak hierover met Jan Kees Duvekot, voorzitter van onze organisatie.

Delen
Ik weet namelijk niet of wij deze visie onderschrijven, zou dit nu echt het geval zijn? Is dit een visie vanuit angst? Angst voor verandering? Er zijn namelijk wel wat scenario’s te bedenken in dit dossier. Laten we eens heel plat en een beetje eendimensionaal denken. Ben ik vrij goed in. Als eerste kan je namelijk ook stellen dat als dit gebeurt, de huurmarkt kleiner wordt en de eigendomsmarkt groter. En hoe groter de eigendomsmarkt, hoe groter het aantal transacties op termijn. Hoe minder huuraanbod beschikbaar, hoe eerder men voor koop zal kiezen.

Motieven
Maar wat met name belangrijk is, wat is het motief van een huurder om te gaan verhuizen? Hier zijn volgens mij een aantal belangrijke pijlers voor. Veranderende woonbehoefte of veranderende omstandigheden. Ik weet niet of de mogelijkheid tot koop van het huurhuis zo een grote impact heeft of de mobiliteitsbehoefte. Laat we even inzoomen.

Woonbehoefte
Men huurt een huis aan het begin van de wooncarrière, laten we even traditioneel denken. Jongetje, meisje, gaan samenwonen. Begin van de loopbaan. Vervolgens wordt men ouder, gaat meer verdienen, krijgt een kind en later nog een. Het huis wordt te klein, dus moet er iets groter komen in verband met alle kindermeuk . Kopen of huren is de keus. Zal men, als het huidige huurhuis blijven als dat gekocht kan worden? Ik denk het niet.

Baan
Men huurt, laten we zeggen in Appelscha en kiest voor verhuizen omdat de droombaan wordt gevonden in Weert. Kopen of huren is dan de keus. Zal men, als het huidige huurhuis blijven als dat gekocht kan worden? Ik denk het niet. Of stel men heeft twee opgroeiende kinderen die het huis uitgaan. Het huurhuis wordt te groot en een leuk appartementje is veel aantrekkelijker. Doordat de kinderen op zichzelf gaan worden wordt het besteedbaar inkomen ook groter. Gaan we weer, zelfde vraag, volgens mij zelfde keuze.

Verbouwen
Waar ik wel gevoel bij heb is de comfortwens. Stel men huurt en wenst die prachtige badkamer of keuken tot de beschikking te hebben. Dat ga je waarschijnlijk niet in een huurhuis doen. Als men dan aan het kijken is om te kopen en kan dan het eigen huurhuis kopen, dan kan de keus natuurlijk wel vallen op aankoop van het eigen huis en de verbouwing te starten.

Keus
De vraag die centraal stelt, wat is de reden om te kopen? Als dat de behoefte is anders te gaan wonen, dan zal het recht tot koop van het huurhuis weinig impact hebben. Immers, door aankoop verandert de behoefte tot verandering niet. Als de enige reden tot aankoop is het opbouwen van eigen vermogen in de woning, dan zal de impact wel aanwezig zijn. Ik blijf er echter bij, dat het vergroten van de eigendomsvoorraad ten koste van de huurvoorraad op termijn een positief effect heeft op de markt voor makelaars en taxateurs. Misschien moet de vastgoedmarkt iets minder regeren vanuit angst en wat meer open staan voor verandering. Alles wat stilstaat gaat dood!
TGIF,

Ed