Vandaag de dag is een magazine, een tijdschrift een relikwie. Een herinnering uit het verleden. Toch zie ik dat nog steeds anders. Waarschijnlijk ben ik de enige bij wie nog elke week de Veronica gids op de deurmat valt. Tegen betaling! (Ik betaal daarvoor, voor alle duidelijkheid). Veronica was ooit jong en rebels, tegendraads, een lidmaatschap op hun periodiek een gruwel voor je ouders. 100 jaar later ontvang ik deze nog steeds. Niemand leest hem in ons gezin, behalve ik. De Panorama, de Nieuwe Revue, de Tijd, de Bobo, de Tina. En voor de goede interviews en artikelen natuurlijk de Playboy. Ik verslond en verslindt ze.
Vakliteratuur
De digitale media heeft dat ingehaald. Toch koester ik nog steeds bepaalde vakbladen. De Intermediair. De Management Scope. De Management Team. Leest u ze ooit nog in print? Ik wel. En ik hecht er nog steeds waarde aan. Een artikel in een van deze bladen geeft nog steeds een bepaald echec in mijn ogen. Begin jaren negentig heb ik een artikel geschreven over salesmanagement wat in Management Team is gepubliceerd. Geloof het of niet, maar dat heeft invloed gehad op mijn werk. Eind jaren negentig schreef ik een ingezonden stuk naar de Intermediair wat gepubliceerd werd, ik heb daar bijna een half jaar lang reacties op mogen ontvangen. In het Flying Dutchmen Inflight Magazine van maart 2002 staat een interview met mij waarom ik 200 keer per jaar met KLM vlieg. Ik heb daar zo ontzettend veel reacties jaren later nog op mogen ontvangen. Titels waar je status aan kon ontlenen. De kracht van print!
Vluchtig
Als ik dat tegen mijn kinderen zeg, kijken ze me met ogen aan alsof ik van een andere planeet kom. Alles wat je niet met je duim en wijsvinger kan lezen is vreemd. Waar een blad voorheen vier weken lang op de leestafel lag, is vandaag de dag een on line publicatie op z’n best 24 uur een trending topic. Ik zag deze week dan ook een melding van Management Team (digitaal) over ons vakgebied. Een moment waar bij mij de oortjes even gespitst worden. Een deel van de artikelen wordt immers nog steeds in fysieke vorm gedistribueerd. Ik was dan ook verheugd om te signaleren dat MT aandacht besteedde aan de Makelaardij.
Inhoud
Ik leg de publicatie even bij u neer. Lees en oordeel zelf. En vraag uzelf dan af, is dit nou het bericht dat wij aan HBO+ / Academisch Nederland willen berichten over de ontwikkelingen in ons vakgebied? Ik heb zeer veel respect voor Paul van ERA, laat ik dat voorop stellen. Een marketeer pur sang, respect!. Peter Boelhouwer? Geen kwaad woord over. Maar hebben wij nou het gevoel dat wij met deze publicatie het vertrouwen gaan terugwinnen bij de consument? Uw opdrachtgever? Ik hoor uw mening graag, morgen die van mij.
Ed
Ja, de woningmarkt zit op slot. Maar gelukkig kruipt er zo nu en dan nog een koper door het kattenluikje de goede kant op. Huizen zijn net als auto's. Als je maar korte tijd eigenaar bent, krijg je er minder voor dan je hebt betaald. Wacht je langer dan kan een meerwaarde ontstaan. En dan lijkt de inhoud van het artikel een preek voor eigen parochie. Het is niet onze schuld dat het zo gaat, die ander (wie het dan ook is, de bank, de koper, de aankoopmakelaar) zorgt er voor dat er niets verkocht wordt en ik de deur moet sluiten. Natuurlijk weet ook ik dat er kritiek is op het beleid van de banken. Maar het is te goedkoop om niet eerst echt naar je zelf als verkoopmakelaar te kijken. Een overvolle etalage lijkt goed maar zorgt wel voor veel onkosten. En daar gaan veel aan onderdoor. Laten we nu toch gewoon eerlijk zijn: de twijfels over de economie maakt dat een potentieele koper gaat wachten. Dus is een opleving van de economie de boei waar de woningmarkt op wacht. Alleen voor sommigen wordt die boei te laat geworpen.
BeantwoordenVerwijderen