vrijdag 21 juni 2013

Werkgebiedenregeling

Deze week is aan onze taxateurs gecommuniceerd dat de werkgebiedenregeling zoals deze op dit moment gehanteerd wordt niet langer stringent wordt nageleefd. Een bericht die toch wel aanleiding gaf tot reacties, zeker niet allen positief. Misschien toch goed om daar nog even bij stl te staan.

Oorsprong
Deze regeling is indertijd ingesteld vanuit de behoefte van geldverstrekkers om zeker te zijn dat er sprake is van lokale kennis van taxateurs in het gebied waarin ze werkzaam zijn. Wij, VastgoedPRO, hebben hierin altijd een redelijk afwijkende positie ingenomen. Ja, lokale kennis is belangrijk, maar wat betekent dit? In mijn ogen houdt dit in, dat de taxateur over de competenties, vaardigheden moet beschikken om zich deze kennis effectief en efficiƫnt eigen te maken. Moet deze die kennis paraat hebben? Daar ben ik niet van overtuigd.

Parallel
Neem een huisarts, moet deze alle beschikbare geneesmiddelen en ziektebeelden uit zijn hoofd kennen? Nee, maar hoe met wel in staat zijn om op basis van symptomen zogenaamde differentiaal diagnostiek toe te passen. Op basis hiervan moet deze een beslisboom kunnen volgen, die tot een indicatie leidt. Al dan niet met behulp van naslagwerken en Internet. En op basis hiervan; parate kennis, waarneming, recherche en naslaan komt deze tot een diagnose. En wordt de juiste behandeling gestart. Zo ook de taxateur. Zijn werkzaamheden worden volgens hetzelfde principe uitgevoerd. Het standaard huisje is het standaard griepje, dat gaat op parate kennis. En het complexe ziektebeeld is de complexe taxatie, dat vraagt meer onderzoek. Dus meer tijd en meer werk.

Markt
Op basis hiervan zou de taxateur in heel Nederland moeten kunnen werken. Alleen, voor het bedrag wat een taxatie oplevert, loont het doorgaans niet om van Groningen naar Roermond te rijden, dus de marktwerking regelt dat zelf. Maar goed, lokale kennis is belangrijk, daar is geen twijfel over mogelijk. Hiervoor is indertijd de werkgebiedenregeling ingesteld, in dit gebied mocht de taxateur per definitie werken. Mocht deze daarbuiten willen werken, dan dient deze aan te tonen over de lokale kennis te beschikken. Middels een toets, of door simpelweg aan te tonen dat er substantiele werkervaring is in het betreffende gebied. Velen hebben hiervan gebruik gemaakt.

Belangen
Met deze systematiek, opgetuigd op dringend verzoek van de afnemers / geldverstrekkers en toezichthouders, is op basis van zelfregulering een dekkend systeem opgezet. Maar, dezelfde partijen die hierom hebben gevraagd, hebben vervolgens zelf nooit hieraan meegewerkt. Men bleef eigen richtlijnen houden, ondoorzichtig, willekeurig, ongemotiveerd op basis waarvan en per partij verschillend. Dat is triest. Als branche leggen wij onszelf de tucht van de markt op, mede op basis van klemmend verzoek van afnemers en als we dat doen wordt er niets mee gedaan.

Behoefte
Vanuit deze wetenschap is, ondanks deze zelfregulatie, nu gezegd, we hebben een systeem, het werkt, maar de markt doet er niets mee. Dan heeft het ook geen nut om zelf hier halsstarrig aan vast te houden, de werkgebiedenregeling wordt dus slechts een advies. Dan zijn we alleen onszelf onnodig administratief aan het belasten, terwijl de opdrachtgever di er om heeft gevraagd er verder niets mee doet. Dat begint te lijken op taxteurtje pesten, daar werken we niet aan mee. Vandaar dat de werkgebiedenregeling geen eis, maar een advies is geworden.
TGIF,

Ed



2 opmerkingen:

  1. Beste Ed, het is jullie dus ook niet gelukt om de regeling in die zin aan te passen dat een taxateur binnen elke gemeente die op 20 km van zijn kantoor ligt mag taxeren? Het blijft dus nog steeds zo dat je soms in een gemeente in de ene straat wel mag taxeren en in de volgende straat niet. Dat is pas taxateurtje pesten! Ik moet helaas concluderen dat jullie voor de taxateurs tot nu toe helemaal niets gepresteerd hebben als branche-organisatie en alleen elk jaar de vette contributie opstrijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Ed,

    Ondanks alle inspanningen is het niet gekomen tot een deugdelijk regeling. Jammer, gemiste kans, zeker door de geldgevers die het op deze wijze niet alleen voor de taxateur, maar ook voor zichzelf extra moeilijk maken.
    Zelf ben ik er goed ziek van. Als taxateur binnen een straat van 20 km vanaf Amsterdam heb ik vanaf 2000 regelmatig taxatiewerk in de "grote stad". is dit nu anders als pak weg Amstelveen? Nee natuurlijk niet, maar je komt wel een aantal andere problemen tegen die het vak van taxateur juist zo leuk en zo afwisselend maken.
    Mogelijk kan je eens aan de banken vragen hoe een taxateur die niet in Amsterdam zijn vestigingsplaats heeft kan uitleggen aan zijn opdrachtgevers waarom hij per 1 juli 2013 niet meer met hen kan samenwerken.
    Bovendien is de regel: "In de stad" 10 km, maar erbuiten 20 concurrentievervalsing. Een taxateur met kantoor ( pakweg ) centrum Amsterdam mag wel taxeren in Aalmseer, de taxateur uit Aalsmeer niet in Amsterdam.
    Ik kan het echt niet uitleggen. Jij wel?

    Cor de Jong, makelaar-taxateur.

    BeantwoordenVerwijderen