Persbericht

---------- Persbericht ---------

Kwart van de huizenverkopers denkt aan overstap naar huurwoning

Vooruitzichten zijn goed, maar woningmarkt nog in zwaar weer

Lelystad, 28 augustus 2013.
Bijna een kwart van de woningverkopers wil na de verkoop verhuizen naar een huurwoning. De belangrijkste reden hiervoor is de beperkte financierbaarheid van een nieuwe woning. Ongeveer 10% van de klanten van de bij VastgoedPRO aangesloten makelaars heeft de woning onvrijwillig in de verkoop. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit het onderzoek dat VastgoedPRO deze week heeft gehouden onder de achthonderd aangesloten makelaars en taxateurs. Ondanks de positieve signalen van de afgelopen weken is de huidige situatie in de woningmarkt nog steeds nijpend. Dat kan geconcludeerd worden aan de hand van het onderzoek van VastgoedPRO.

Restschuld
In het onderzoek is gevraagd naar de maatregel die de makelaar het meest succesvol acht om de doorstroming naar koopwoningen te stimuleren. Veruit de meeste respondenten zien de mogelijkheid om de restschuld mee te kunnen financieren met de volgende hypotheek, als meest succesvolle maatregel. Gevolgd door het inzetten van de starterspremie. Ook hoopt een aantal makelaars dat de komst van goedkopere financiering vanuit het buitenland gaat plaatsvinden. Zij verwachten dat de extra concurrentie op de hypotheekmarkt zal leiden tot lagere rentelasten en dus lagere woonlasten. Daarmee wordt eigen woningbezit gestimuleerd.

Tekort aan huurwoningen
Vooral de grote interesse in huurwoningen is opvallend. “Wij denken dat de stijgende vraag naar huurwoningen in het middensegment het komende jaar voor problemen gaat zorgen”, aldus Ed van de Bijl, algemeen directeur van VastgoedPRO. “Deze markt is minder transparant dan de koopwoningmarkt, er is een tekort aan woningen in deze klasse en er zijn veel niet-professionele bemiddelaars actief. Dat is de voedingsbodem voor illegale praktijken waarvan de consument de dupe wordt”, stelt Van de Bijl. Daarom is VastgoedPRO begonnen met het opzetten van een keurmerk voor de verhuurbemiddelaar. Professionele verhuurbemiddelaars in de markt kunnen zich daarbij aansluiten. “Zij kunnen zich dan onderscheiden met het lidmaatschap van VastgoedPRO”, aldus Van de Bijl.

Over VastgoedPRO
VastgoedPRO is de Nederlandse beroepsvereniging voor vastgoedprofessionals, zoals makelaars en taxateurs, en heeft ruim achthonderd aangesloten leden. VastgoedPRO richt zich als beroepsvereniging vooral op het vakgebied van de makelaar en de taxateur. De focus van de vereniging ligt op kwaliteitsbewaking, belangenbehartiging, deskundigheidsbevordering en het faciliteren van de leden bij hun beroep als makelaar en/of taxateur. De leden bedienen klanten in de particuliere (woning)markt, alsook in de zakelijke markt voor bedrijfsmatig- en agrarisch vastgoed.

Shareconomy

Ik denk dat het medio 1999 was dat ik een college van prof Henry Robben volgde  over de beleveniseconomie.  Met als kernboodschap dat het product zelf natuurlijk van belang is, maar dat de beleving eromheen de toegevoegde waarde creëert. Een espresso in de trein op weg naar je werk maandagochtend om 08.00 uur geeft nu eenmaal een heel andere ervaring dan die op het San Marcoplein in Venetië tijdens je vakantie. Zelfde koffie, andere beleving. En de prijs kan daardoor ook verschillen, door de toegevoegde waarde, de beleving, bent u bereid meer te betalen.. Inmiddels zijn we bijna 15 jaar verder en gisteren hoorde ik prof. Theo Bastiaens een laatste update geven over dit onderwerp. Shareconomy. Ik ben geboeid en geïnspireerd door zijn verhaal.

Relatie

Onze opleidingspartner KPE hield gisteren een relatie middag met als thema Delen. Dat was ook de boodschap van Theo Bastiaens, delen is het nieuwe hebben. Oftewel, onze maatschappij migreert van bezit naar ervaring. In eerste instantie denk je wat is dat voor een flauwekul, mensen willen tot eigendom verwerven, totdat je er inderdaad over gaat nadenken. Of zoals in mijn geval, geholpen wordt er over na te denken.

Shareconomy

Kijk je naar de jeugd van volwassenen, dan zie je dat bezit steeds minder relevant wordt. Jong volwassenen halen later hun rijbewijs, kopen later een auto, kopen later een huis, een trend die steeds sterker doorzet. En meer en meer gaat men over tot delen: sharen. We zijn hard op weg een deeleconomy te worden. Zal ik een aantal voorbeelden met u delen?

Delen

Als eerste het grote misverstand, delen is 2-richtingsverkeer. Het is iets anders dan weggeven, bij delen krijg je er iets voor terug. Onder de 30 deelt 97% van de mensen iets, op welke manier dan ook. Facebook is een voorbeeld van delen. Maar het gaat veel verdere. Neem bijvoorbeeld de CD Rom of DVD? Het kopen hiervan is gigantisch afgenomen, terwijl het luisteren en kijken omgekeerd rechtevenredig is toegenomen. Muziek wordt niet meer gekocht, maar gedeeld: Spotify.  

Meer en meer

Overnachting nodig? Air BNB biedt de mogelijkheid om bij particulieren te overnachten, het zogenaamde couchsurfing and couchsharing. In New York zijn er inmiddels meer overnachtingen op basis van AIR BNB dan op basis van reguliere hotelovernachtingen. Het schijnt dat in New York dit inmiddels verboden is. Niet alleen door de machtige hotellobby, maar ook omdat de gemeente de toeristenbelasting misloopt. Opleidingen duur? Via MOOC kunt u zelfs op gerenommeerde (lees onbetaalbare) universiteiten als Stanford vrijwel gratis de meest boeiende trainingen en colleges volgen. Mobiliteit? Green Wheels, gebaseerd op delen. En zo kan de lijst heel lang worden.

Groei

Het delen van producten en diensten neemt een explosieve vlucht, terwijl verkopen zwaar onder druk staan. Want waarom zou je iets kopen, als je het ook kunt delen? Het gaat niet om het bezit, het gaat om de ervaring. Een duur jacht kopen wat 11.5 maanden stil in haven ligt of twee weken per jaar huren? Of delen met vrienden.. Een camper inde garage voor die drie weken per jaar? Of on demand bestellen en genieten maar. Het schijnt dat je op dit moment zelf al dure Louis Vuitton tassen voor een weekendje op basis van delen kunt regelen. Okay, sommige dingen willen mensen niet delen begreep ik van Bastiaens. Tandenborstels, ondergoed, credit-cards, partners. Hoewel met dat laatste er wat geluiden uit de zaal naar voren kwamen die anders deden vermoeden….

Producten en Diensten

Met deze transitie, van bezit naar ervaring, van aanbod op basis van product naar keuze op basis van ervaring, wordt een weg ingeslagen die niet meer te stoppen schijnt. Want als autoverkoper moet je toch wel een heel andere strategie gaan voeren, als men niet meer in jouw showroom komt om te kopen. Vanuit productpropositie kan ik de gedachtegang zeker volgen. Voor muziekproducenten betekent deze shareconomy een verandering van hun business model. En verdienmodel. Ik kon het dan ook niet laten om te vragen hoe Bastiaens dit zag voor diensten. Voor makelaars? Identiek was zijn reactie direct, ook daar zal men het verdienmodel moeten herijken. Dat intrigeert mij, ik moet toch eens goed nadenken over wat dit voor de dienstverlening van makelaars gaat betekenen. Want als de economie verandert, moet je of de verandering zijn of de verandering volgen. Met dank aan Ron Koenen van KPE voor een inspirerende dag.

TGIF,

Ed

Verdienmodel

Stelt u zich eens het volgende voor. U heeft bij uw huis iets wat aan het verzakken is. De oorzaak is u onbekend, daarvoor moet er eerst gebroken worden. U vraagt een aannemer om hier naar te kijken en met een offerte te komen. Daarbij geeft u de aannemer wel het volgende mee. Als het een klus is die u in 1 dag kan oplossen, betaal ik u €3.000. Maar, als blijkt dat er echt heel veel meer werk aan zit, stel u bent er twee volle weken mee bezig, dan betaal ik maar €1.500. Wat zal de reactie van deze aannemer zijn, denkt u?

Bovenkamer
Inderdaad, die zal u aankijken of het allemaal nog wel goed gaat. Heeft deze een klus met veel werk, dan wordt dat duurder dan een klus met weinig werk, toch? Kunt u zich een beroepsgroep voorstellen waarbij dit niet zo is? Hoe meer werk er geleverd moet worden, hoe lager de factuur? Volgens mij wordt dat toch wel moeilijk om te vinden. Okay, misschien wordt het uurtarief van een freelancer bespreekbaar als het om een lange termijn klus gaat, daar kan ik me nog iets bij voorstellen. Maar verder?

VEH
Daarom had ik toch wel een opgetrokken wenkbrauw toen ik de blog van Rob Mulder las, directeur van Vereniging Eigen Huis. Uiteraard respecteer ik creativiteit en staan makelaars open voor innovaties. En uiteraard is de mening van VEH belangrijk. Alleen, is dit reëel? Maar aan de andere kant kan je vraagtekens stellen bij het idee dat een makelaar altijd maar aan het courtage model moet blijven vasthouden. Een makelaar is nu eenmaal een ondernemer en dient de vrijheid te hebben zijn eigen bedrijfsvoering te bepalen. Met het bijbehorende verdienmodel.

Opportunisme
Uiteraard, in een bull market, een markt met een hoge omloopsnelheid qua verkopen, is het courtagemodel aantrekkelijk. Maar dan ontstaat weer het gevaar dat er gezegd wordt: dat is lekker makkelijk verdiend. En natuurlijk is in een bear market, als de transacties tegenvallen en er weinig wordt verkocht en veel moet worden gewerkt een uurtje factuurtje model een goed vangnet.

Onderscheidend vermogen
Maar een makelaar, een ondernemer, moet natuurlijk wel de mogelijkheden hebben om zich te onderscheiden. Net zozeer als consumenten de mogelijkheid moeten hebben om te kunnen kiezen. Geen van beiden moet beknot worden in deze vrijheid. En uiteindelijk zal op basis van marktwerking de juiste opdrachtgever de juiste ondernemer weten te vinden. Die bij zijn of haar specifieke situatie het beste past.

Ondernemerschap
En als er makelaars zijn die een model kunnen ontwikkelen, waarbij ze succesvol zijn met minder verdienen bij meer werk, dan zal deze vanzelf opstaan. En zijn plek in de markt veroveren. Ik ben echter wel benieuwd of dit verdienmodel levensvatbaar is!

Ed

Innovatie voor Makelaars

In uitgave 5 van het Vakblad Vastgoed  stond een interview met Gerben Nijmeijer, deze stelde dat makelaars meer trots op zichzelf moeten zijn. Gerben in directeur van Wazzup en continue bezig met innovatie. Ik vroeg hem een gastblog te schrijven over  innovatie en makelaars, zie hieronder zijn visie. Het scherm is aan Gerben!

Ed

  

Kent u Kodak nog?

Ed stelde me voor om iets te schrijven over de noodzaak tot innovatie voor makelaars.  Ik doe dat aan de hand van een verhaal. Een verhaal over Kodak.

Apple van de 19^e eeuw
Kodak werd in 1881 opgericht. Het heette toen nog de ‘Eastman Dry Plate Company’. Het was een ontzettend innovatief bedrijf, zeg maar de Apple van de 19^e eeuw.  In 1888 brachten ze de eerste camera voor het grote publiek uit en gebruikten daarbij de slogan 'you press the button, we do the rest'. Die camera heette Kodak. Omdat die camera ontzettend succesvol werd besloot oprichter George Eastman (zeg maar de Steve Jobs van die tijd) de naam van het bedrijf te veranderen naar Eastman Kodak Company. Hij begon hiermee een bedrijf dat zich waanzinnig lang in de top van de fotografie- en filmbranche bevond. Wij hebben allemaal jarenlang “rolletjes” van Kodak gebruikt om foto´s te maken (behalve dan de hele jonge collegae). Tot de wereld eind  vorige eeuw veranderde en het mis ging.

Gemiste kansen
Want Kodak vergat te innoveren. Ze bedachten weliswaar iets heel erg cools, te weten ´digitale fotografie´, maar ze vergaten er gebruik van te maken. Dat was er de oorzaak van dat Kodak vervolgens jaren achteruit holde terwijl digitale fotografie Kodaks oude, op rolletjes film gebaseerde businessmodel, vernietigde. Hoewel Kodak uitgebreid onderzoek had gedaan en wist dat digitale fotografie het fotograferen met film zou vernietigen ondernamen ze ruim tien jaar niets om hun strategie aan te passen.

Niet geïnnoveerd
In 2012 was Kodak zo goed als failliet. Ze hadden niet geïnnoveerd maar vastgehouden aan een realiteit die al lang was ingehaald. Film werd vervangen door digitale fotografie. Wanneer bracht u voor het laatst een rolletje naar de HEMA om twee dagen later de foto’s op te halen? Kodak deed alles fout en daarvan kunnen we leren.

Makelaardij
Waar bij Kodak film vervangen werd door bites,  is in de makelaardij papier vervangen door web. En afhankelijkheid door onafhankelijkheid. Ondoorzichtigheid door transparantie. En dat met een niets ontziende snelheid. De wereld voor een makelaar en zijn klanten anno 2013 ziet er compleet anders uit dan 3, 5 of 10 jaar geleden. En die veranderingen gaan door.  Dat makelaars moeten innoveren is zo ontzettend evident. Zelfs al was er geen crisis geweest, dan nog moet de makelaardij innoveren. De crisis stopt ooit weer. Maar de noodzaak tot innovatie niet, die gaat gewoon door.

Innoveren en technologie is niet hetzelfde
Bij innovatie wordt vaak gedacht aan technische snufjes. ‘Ik sta op Facebook dus ben een innovatieve makelaar. Ik stuur SMS-jes voor een bezichtiging dus ben innovatief’. Onzin natuurlijk. Echte innovatie gaat dieper dan dat. Echte innovatie gaat bijvoorbeeld over het aanpassen van je businessmodel zodat het weer past bij de wereld van vandaag. Kodak oprichter  George Eastman was echt innovatief toen hij besloot iets te gaan doen wat niemand deed maar waarvan hij dacht dat het de toekomst had. Innovatie gaat om nieuwe ideeën.  Niet om een beetje aangepaste ideeën. Of om omzichtige aanpassingen van dingen die al bestaan. Makelaarsland was een innovatie, makelen zonder makelaar.

Het gouden ei
…Is er niet. Maar ik denk dat het helpt (althans, dit is wat we proberen te doen bij Wazzup) om:

• Een houding aan te nemen waarin je compleet open staat voor verandering, iedere dag opnieuw. Pas dan kom je tot innovatieve ideeën.
• Bestaande structuren altijd ter discussie te stellen (de Nederlandse makelaardij staat bol van bestaande structuren). Eigenlijk altijd alles ter discussie stellen.

Om één goed idee te hebben, om één goede innovatie te bedenken, moet je eerst misschien wel honderd mindere, zo niet slechte ideeën (ja, slechte ideeën  bestaan wel) hebben gehad. Dat geeft niets, het hoort erbij.

A life spent making mistakes is not only more honorable, but more useful than a life spent doing nothing. -George Bernard Shaw

Gerben Nijmeijer, directeur Wazzup