Huizenprijzen

Ik mocht vanmiddag de intellectuele degens kruisen met een collega van Mirabeau over de status quo van de huizenmarkt. Aanleiding was een column van mijn hand, waarin ik aangaf dat dít het moment was om huizen te kopen. Nou schrijf ik nog wel eens wat, het bleek hier een column van mei 2008 t betreffen. Het tegengas wat ik kreeg dat de oplossing juist lag in het verlagen van de vraagprijs door verkopers. Een mooie discussie ontspon. Graag deel ik waarom dit niet werkt.
Mobiliteit
Als eerste is de bestaande huizenbezitter niet primair gevoelig voor prijs. Zolang men het eigen huis nog niet verkocht heeft, wordt er niet over gegaan tot aankoop. Ik heb een huis van vijf ton te koop en zie een huis van 8 ton wat ik wil hebben. De mijne is nog niet verkocht. Die van 8 ton gaat nog 7 ton. Jeuk, maar ik ga niet over tot aankoop. Immers, twee huizen: één van vijf ton en één van zeven ton. Twee ton eraf bij de ander? Au! Maar ik ga niet kopen. Drie ton eraf. Hou op, ik wordt gek, maar no way dat ik die gok durf te nemen. En zo denkt menigeen op dit moment. Alleen de starter, diegene die geen huis heeft, is gevoelig voor die prijsdaling. Maar ook in dit segment gebeurt weer weinig, door de onzekerheid. Mobiliteit is king, niet de prijs.
DKG
Daarnaast blijkt uit zeer vele studies dat de prijs maar van beperkte invloed is bij aankoop van duurzame kapitaal goederen. Als voorbeeld de Rolls Royce. Als die morgen 10% goedkoper wordt, gaat u dan met piepende banden met de Opel Vectra naar de dealer? Breitling horloges, twee halen één betalen, wel eens gezien? Zegeltjes bij een zeilboot? Gaat allemaal op voor het FMCG segment. Bij de Porsche dealer wordt overal over gesproken, maar zelden over de prijs.
Rente
Ook kwam de rentevoet nog ter sprake. Wat als die stijgt, dan stort alles helemaal in? En de rente kan maar één kant op, en dat is omhoog. Toch? Ik weet dat niet. Wanneer bent u voor het laatst in Japan geweest? De rentestand daar? Tegen de 0%. En hoe lang duurt dat al? Volgens mij een jaar of 10 inmiddels. Dus de 6 % die hier heerst, dat staat echt niet in beton. Daarnaast is de rentevoet momenteel een strategisch instrument, die wordt gebruikt om de economie af te remmen of te stimuleren. Zelfs in China! Dreigt er oververhitting? Rente omhoog, valuta desnoods omhoog. Is er stagnatie? Rente omlaag. Ook dit zal niet zo een zorgelijk punt zijn volgens mij.
Leenangst
Dan zouden de banken ook leenangst hebben, geen geld durven uit te lenen. Ik ken wat oud studievriendjes die bij Venture Capitalists werken, die hoor ik toch heel anders. Er zijn nauwelijks mogelijkheden om durfkapitaal aan te wenden. En liggend geld kost geld. Ik denk dat de banken juist veel meer een gepast beleid aan het voeren zijn, rationaliteit is terug.
Conclusie
Mijn idee is dat we op het punt staan van een doorbreking van een impasse. Dat kan nog 6 maanden duren, misschien een jaar. Maar zodra de economie aantrekt, zodra er weer banengroei is, zodra er weer een stabiele regering is die duidelijkheid durft te geven, dan gaat er iets gebeuren. Uit zeer betrouwbare bron heb ik gehoord dat mensen nog steeds trouwen, uit huis willen, kinderen krijgen, pensioneren, doodgaan, gaan scheiden. Dat vraagt allemaal woonmobiliteit. Dat wordt nu met samengeknepen billen tegen gehouden. Maar met het stilvallen van de nieuwbouwproductie, met het gebrek aan impulsen op de woningmarkt, hoeft er maar iets te gebeuren en we hebben weer een oververhitte markt. Nederland is het land met het op één na laagste eigen woning bezit van Europa. Eigen woning is een schaarste. Dat moet je koesteren, maar wat schaars is, daar is vraag naar. En als de vraag groter wordt dan het aanbod, wat zo maar kan gebeuren, daar gaat de prijs omhoog. Verlagen van de vraagprijs? Geen zin, geen nut. Zoals de Gucci zei: "Quality is remembered after price is long forgotten”.
TGIF,

Ed