Gesol met taxateurs

Waarde collega,
Het ene moment verblijf je in hogere sferen op wit besneeuwde bergen met vrouw en kinderen, het volgende moment sta je weer keihard met de klompen in de klei. Afgelopen week mocht ik even genieten van een korte break, waardoor het rustig was op het blog front. Maar teruggekomen….
Taxaties
Mijn mailbox ontploft de afgelopen dagen van klachten van taxateurs. Het bevreemd mij, dat dit komt van zowel mijn eigen achterban, als van collega’s van de NVM en de VBO. Er is een grote onvrede over het beleid van de banken inzake taxaties en normeringen. En onvrede over mijn organisatie en de collega organisaties. Ik heb daar begrip voor.
Onvrede
Wat is er gebeurd? Zonder in details te treden, maar als koepelorganisaties hebben wij uiteindelijk consensus bereikt inzake taxatienormen en voorwaarden. Ik zal niet terugblikken op het NWWI initiatief en de kwalijke gevolgen hiervan, maar feit is dat we een gedrocht hebben gecreëerd. Uiteindelijk hebben we er, tegen wil en dank, een situatie mee kunnen bereiken die het beste van het slechte is geworden. Met uiteindelijk een suboptimale beschrijving van de werkgebieden voor taxateurs.
Net aan
Is dit goed? Nee, dit is polderen. Let op: VastgoedPRO is van mening dat een taxateur overal in staat is om te taxeren. Om economische redenen is het niet altijd haalbaar om lokale kennis te verwerven, dus blijf je actief in je natuurlijke habitat. Maar de competenties en vaardigheden zijn intrinsiek verbonden aan het vak en de uitoefening daarvan. In de onderhandelingen hebben wij moeten inleveren, maar de grondbeginselen staan overeind. U kunt altijd en overal taxeren, mits u in staat bent om voor het geldende tarief afdoende te rechercheren. Punt, uit!
Banken
Maar wat er nu gebeurt, is verbazingwekkend, zo niet verbijsterend. Als koepels hebben wij, samen met stakeholders, nieuwe normen en grenzen gedefinieerd. Zijn er, alweer, nieuwe eisen gesteld aan taxateurs. Dat doet mij pijn, dat doet ons pijn. Maar het moet, we moeten het niveau borgen en de professionaliteit etaleren. Maar mijn mailbox ontploft op dit moment van boze taxateurs over de opstelling van de banken.
Vreemd
Het is zeer bijzonder dat alle professionele partijen, terzake deskundig en bekwaam, in onderling overleg komen tot een werkwijze en dat vervolgens, als blind paard, één segment zegt maling en lak te hebben aan alles en een eigen koers te varen. Waar de banken de afgelopen weken mega onder druk staan over herinvoering van exorbitante beloningen en bonussen, waar onderzoek wordt gepleegd naar extreme risico opslagen om de mega winsten nog meer op te krikken. Waar de banken altijd afwezig zijn als het gaat om het taxatieproces, wordt er nu ineens gesteld dat de banken eigen normen gaan voeren voor taxatieregio’s.
Bizar
Dat is niet alleen vreemd, dat is bizar. Nooit hebben wij de banken inhoudelijk gehoord als partner als het gaat om kwaliteit. Nooit als het gaat om borging van processen. Nooit als het gaat om voorkomen van fraude. En ineens menen financiers zelf te moeten zeggen, ondanks branchebrede afspraken, dat ze zelf wel weten wat het werkgebied moet zijn van taxateurs.
Terecht
Dat mijn achterban, u, vervolgens teleurgesteld is en vraagt wat wij nu doen, begrijp ik. U hebt gelijk, u heeft een punt. Maar uw onmacht en boosheid is hetzelfde als die van mij, als die van ons. Het wordt tijd dat het gesol met taxateurs en hun werkgebieden nu voor eens en voor altijd duidelijk wordt. Verdorie!

Ed