maandag 10 december 2012

Even nog snel een huis kopen?

Als ik het goed begrijp worden tussenpersonen en banken overspoeld op dit moment met huizenbezitters die hun hypotheekvorm nog snel willen overzetten voor eind dit jaar. Met name mensen die een aflossingsvrije hypotheek hebben zouden deze massaal willen overzetten naar een andere vorm. Wachtrijen bij de kassa als ik het goed begrijp. Ik neem dit maar aan dat dit klopt

Veranderingen
Tegelijkertijd lees ik her en der ook dat makelaars het werk niet meer aankunnen van consumenten die nog even snel een huis willen kopen onder het huidige hypotheekregime. Met name kiezen voor de aflossingsvrije hypotheek nu het nog kan. Dat lijkt mij toch een tegenstrijdig bericht ten opzichte van het eerste, toch lees ik ze beiden bijna dagelijks in de kranten.

Rondje langs de velden
Maar goed, gezien het feit dat wij rechtsreeks toegang hebben tot dit soort informatie maar eens een rondje gebeld om te horen wat men herkent. Van de meeste makelaars hoor ik wel dat het wat drukker is geweest de laatste weken, maar om nou te zeggen dat het storm loopt, dat nou ook weer niet. En dan met name de waarom vraag. Van vrijwel alle makelaars krijg ik hetzelfde geluid.

Hypotheek
Namelijk, dat de verandering van de hypotheekregelgeving bijna niet een onderdeel is van de besluitvorming. Van alles heb ik gehoord, maar vrijwel allemaal spreekt men van een kettingverhaal. Uiteindelijk heeft men het huis verkocht en is men nu dus in staat om zich te gaan richten op een nieuw huis. Maar de opmerking dat men nog even snel een huis koopt omdat dit nu nog kan onder de oude regeling wordt niet herkend.

Visie
Ik weet niet hoe u hier in staat. Het scheelt inderdaad geld, men kan iets meer lenen of iets minder maandelijks betalen, maar naar ik begrijp is dit van relatief kleine invloed in het besluitvormingsproces. Nou kan ik natuurlijk nt de verkeerde makelaars spreken, maar herkent u het signaal dat er ‘nog even snel’ een huis wordt gekocht hangende de hypotheekregelgeving? Ik hoor het graag.

Ed

woensdag 5 december 2012

Voorkeursbeleid validatie bij taxaties

Onze organisatie is er een die in principe als een “dissatisfier and dissatisfaction driven” organisatie kan worden gezien. Als men klachten of opmerkingen heeft neemt men contact op. Men belt ons niet om te zeggen dat ze een huis hebben verkocht of dat er een succesvolle taxatieopdracht is uitgevoerd. Of zoals wel eens gezegd: gaat het goed dan heeft men ons niet nodig, gaat het slecht, dan belt men ons op.

Feit
Dit geldt overigens voor veel organisaties, u belt de politie ook niet om te melden dat er niet is ingebroken. Nee, pas als er een probleem is belt u. Het punt echter is dat hierdoor wel het gevaar bestaat van eenzijdige informatie. Men hoort alleen de kant van de personen die contact opnemen. Hierdoor is altijd een actieve opstelling noodzakelijk, wij moeten continue onze achterban opzoeken en in gesprek blijven, om zo een juist beeld van de markt te kunnen krijgen en houden. Passiviteit is een doodzonde!

Taxaties
Zo kregen wij regelmatig opmerkingen over acceptatie van gevalideerde rapporten, ik berichtte u hier al eerder over. In mijn ogen bepaalt de taxateur wie de validerende instelling is. Het is niet wenselijk dat geldverstrekkers een voorkeurbeleid in deze voeren. Validerende bedrijven mogen concurreren op prijs, op service, op klantvriendelijkheid, dat is alleen maar gezond. Maar als taxateurs met weigeringen te maken krijgen, omdat bedrijf A heeft gevalideerd in plaats van B, is dat een kwalijke zaak.

Onderzoek
En krijg je meerdere van dit soort berichten, dan lijkt het al snel of er sprake is van een trend. Reden dus voor VastgoedPRO om te onderzoeken of er echt sprake is van een probleem. Circa 100 taxateurs hebben wij hierover bevraagd. En uiteraard wilt u natuurlijk weten wat de uitslag was. Hebben taxateurs nou wel of geen last van voorkeursbeleid van banken inzake validatie. De uitslag leest u hier.

Ed

maandag 3 december 2012

Verdienmodel

Vandaag had ik een discussie met een makelaar over geld. Met name het verdienmodel van de makelaar, volgens mij heeft dat z’n beste tijd gehad. Juist nu, in deze tijden, is het haast niet meer haalbaar om als bank van lening te werken en alles voor te financieren. Het courtagesysteem is op termijn niet houdbaar.

Vergelijk
Dit om meerdere redenen. In een slechte markt, als woningen lang te koop staan of er weinig transacties zijn, is het de doodsteek voor de makelaar. Veel werken, niets verdienen. In een goede markt, als woningen als broodjes weg gaan, is het niet aan een consument uit te leggen. Dienstverlening aan een woning met 1 bezichtiging en verkoop binnen 1 dag kost net zoveel als dat van een woning die maanden te koop staat en waar 30 bezichtigingen zijn. Om nog maar te zwijgen over de percentuele kosten, is de verkoop van een huis van 600k nu zo veel anders dan die van 100k? De inkoop van het dienstverleningsproduct is net zo duur, toch?

Model
Maar ook vanuit bedrijfsvoering is het natuurlijk vreemd. Noem mij een dienstverlener die pas bij gerealiseerd succes een rekening afgeeft. U gaat naar de dokter met een griepje. Advies hier, advies daar, pilletje erbij, kom maar terug als het niet over is. Voor u de deur uit bent ligt de factuur bij uw zorgverzekeraar. En als het na twee weken niet over is maar een longontsteking is geworden, krijgt u dan een credit-nota? Reken maar van niet, nog een factuur erbij voor een consult en de antibiotica, dat is uw lot. Dus zoals bij de makelaar, alles doen en pas betalen bij het transport bij succesvolle verkoop, dat zie je nergens. Ik probeerde het dit weekend nog bij de buurtsuper. Gewoon langs de kassa gelopen, met de mededeling dat ik betaal als ik de schnitzel in de pan gooi en de pils op tafel zet. Lukte niet!

Verandering
Maar hoe zeer men het wil veranderen, er spelen twee zaken. Als eerste durft niemand de eerste te zijn. Maar als ik per verrichte handeling ga factureren raak ik al mijn klanten kwijt en krijg ik geen nieuwe hoor ik veel. Nou moet je het roer ook niet ineens omgooien, maar je zou het als alternatief kunnen aanbieden en zo langzaam erin groeien. En het tweede wat men hoort is altijd dat de consument het niet wil, dat het niet kan.

Voorbeelden
Ik denk dat dit niet waar is. Als je kijkt naar hoeveel branches al het verdienmodel hebben veranderd, dat is enorm. Neem de telecom branche. Jarenlang was SMS een megabron van inkomsten. Inkoop nog geen eurocent, in sommige bundels verkoop 30 eurocent per stuk. Hoezo marge! Maar diensten als WhatsApp hebben dit volledig ondermijnd. Dus gooit men in de telecom het roer om. Nu is SMS en bellen vrijwel overal gratis bij een Data abonnement. Het vorige verdienmodel was niet meer houdbaar, men moest wijzigen. Kan dus wel

Verzekeringen
Over financiële producten, hypotheken en verzekeringen hoef ik u niets te vertellen. Iedereen dacht de consumenten uurtje factuurtje nooit zouden accepteren. Terwijl deze transitie toch vrij geruisloos is gegaan, mits je maar een goed product levert. Okay, hierin moest men veranderen vanuit wetgeving, maar er waren er al velen die al over gingen tot invoering voor de verplichte datum.

Inzage en inzicht
Het staat en valt met transparantie. Als u inzichtelijk kunt maken wat u doet, wat het doel en het nut is van uw werkzaamheden en met name wat het oplevert, zal men begrijpen dat dit geld kost. Er zijn namelijk maar heel weinig mensen die verwachten dat dienstverlening gratis is. Maar er zijn heel veel mensen die problemen hebben om voor iets te betalen wat ze niet zien, wat ze niet snappen of wat ze niet merken.

Ed



vrijdag 30 november 2012

Keurmerk verhuur

In de nieuwsflits die ik van het blad Vastgoed ontvang zag ik gisteren een initiatief voor een keurmerk voor de verhuurmarkt. Dat zou in principe een goed initiatief moeten zijn, tenminste, dat was mijn eerste gedachte. De verhuurmarkt is behoorlijk ongereguleerd en wij zien daar alle variaties en variëteiten optreden. Van zeer professionele organisaties met een solide karakter tot bureautjes welke ik nog niet eens een kippenschuur zou toevertrouwen. Laat staan de kippen.

Marktordening
Nou weet ik dat er vanuit meerdere kanten naar deze markt wordt gekeken, alle drie de koepelorganisaties hebben er een visie op en zijn bezig om op hun manier hier aandacht aan te besteden. Zo ook VastgoedPRO. Maar dat dient wel op een zorgvuldige wijze te gebeuren, dus als je iets wilt doen aan (zelf) regulering, dan is dat een pittig traject. En het was daarom verbazingwekkend om te zien dat er ineens een keurmerk is, dus reden om te kijken vanuit welk maatschappelijk initiatief dit keurmerk draagvlak krijgt en verdient.

Wij van WC eend
Het blijkt echter een initiatief te zijn van een paar commerciële partijen die op basis van hun eigen werkwijze en mogelijk commercieel belang een eigen stempel hebben besteld en dit een keurmerk noemen. Als ik aan een professioneel keurmerk denk, dan komen daar toch behoorlijk wat eisen en voorwaarden bij kijken.

Palet
Welke opleidingseisen worden gesteld voor het verkrijgen. Welke Permanente Educatie wordt gehanteerd, welke toezicht en naleving is er in deze? Is er sprake van extern auditen, is er sprake van externe en onafhankelijke klachtenafhandeling? Is er sprake van nakomingsgaranties bij overtreding, is er sprake van verhaalsmogelijkheden? Zijn er gedragscodes, is er tuchtrecht? Zijn er aansprakelijkheidsgaranties en voorwaarden, zijn er ethische toetsingen? Zijn er governance beginselen, is er maatschappelijk en politiek draagvlak? Zijn er keurmerk certificaten en door wie worden die gegarandeerd, zijn bedrijven als DNV, KEMA, NEN of ISO betrokken.

Kortom
Er komt veel kijken bij een professioneel keurmerk. En het was jammer om te zien dat daar geen sprake van is, het lijkt meer een goedbedoelde intentie om iets te willen bieden. Maar wel moet worden uitgekeken dat hiermee voor consumenten, huurders en verhuurders, hier geen schijnzekerheid mee wordt geboden. Want aan een keurmerk zonder garanties heb je nu eenmaal niets.
TGIF,

Ed