De ondernemende gemeente

Ik weet niet of u vorige week de noodklok hebt horen luiden over de woningmarkt, dit keer vanuit een andere invalshoek. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten, Mw. Jorritsma, als voorzitter van de VNG, maakte haar zorgen kenbaar over de positie die veel gemeenten hebben ingenomen inzake grondverstrekking.
Bijzonder
Neem daarbij in ogenschouw het verzoek van de Eerste Kamer inzake het stoppen met de aftrekbaarheid van hypotheekrente en dan snap ik er soms helemaal niets meer van. De EK, tenminste, de meer links georiënteerde partijen, menen dat door de hypotheekrente aftrek huizen onbetaalbaar zijn geworden. Dat is natuurlijk je reinste flauwekul en wel om twee redenen.
V&A
Vraag en aanbod bepalen de markt en de prijsvorming. We hebben in de BV NL gewoon te weinig goede koopwoningen, de vraag is groter dan het aanbod. Okay, nu even wat minder, maar dat is een kwestie van passagiers en passanten. Neem bijvoorbeeld de UK. Daar is het H-woord gesneuveld. Wel, ik kan u vertellen dat als huizenprijzen ergens hoog liggen, dan is het in het Verenigd Koninkrijk.
En als tweede is de prijsvorming ontstaan door het chronisch afwezig zijn van strategisch woonruimtebeleid, dat is echt al jaren lang toch wel erg een ondergeschoven kindje. Van kleuterjuffen tot maatschappelijk werksters, we hebben van alles op VROM zien zitten als bewindsmens.
VNG
En als je kijkt wat er de laatste 10 jaar is gebeurd in de woningmarkt, dan is het juist de (lokale) overheid die er voor heeft gezorgd dat huizen finaal uit de prijscurve zijn gevlogen. Waar de kosten van het bouwen van het huis zelf in de periode 2000 – 2010 met circa 12% zijn gestegen, ligt de geldhonger bij de gemeentes en overheden wel iets anders. De grondprijzen zijn namelijk in dezelfde periode circa 325% gestegen. Dat de gemeentes derde geldstromen nodig hebben okay, maar moeten die nu echt exclusief door woningbezitters / woningkopers worden opgehoest?
Rupsje Nooit Genoeg
In de nimmer eindigende behoefte aan het slijk der aarde dachten de gemeentes dat het niet op kon. Automobilisten en woningbezitters, uitknijpen maar die hap. Het kan toch niet op. Dus nemen gemeentes steeds grotere risico posities in en steeds meer grond komt in ontwikkeling. En ja, alles wat overheden commercieel doen, kan ook commercieel goed fout gaan. Ik zeg maar iets als Icesave of de Ceteco affaire. Dus linksom lopen de (lokale) overheden de roomputten te vullen, om vervolgens te gaan panieken als ze ineens mappen vol met grondposities hebben aangeschaft die niet afgezet worden.
Schoenmaker
Dat de overheid bezig is met strategie en beleid inzake wonen lijkt mij vanzelfsprekend. Daar ontbreekt het echter in visievorming nog wel eens aan. Dat ze echter ook risicodragend bezig willen zijn, lijkt me een tweede iets. Is dat wel de rol van de hoeder van de samenleving? En tja, als je de zakken wil vullen, kunnen die ook wel eens knappen. Het vervelende alleen is dat men op kosten van de belastingbetaler onderneemt. Gaat het goed, dan komt dat doordat de belastingbetaler financiert. Gaat het mis, dan gaan de belastingen omhoog. Je kan dus niet verliezen. Maar u en ik wel. Altijd!

Ed