Overdrachtsbelasting en lobby

Vandaag was volgens mij toch wel weer een bijzondere dag. Nou denk ik dat bijna elke dag, ik weet niet hoe u daar in staat? Er gaat eigenlijk geen dag voorbij dat ik niet met verbazing om me heen kijk wat er allemaal gebeurt. In goed Nederlands, “it’s a weird and wicked world” Vandaag was ook weer boeiend. Ik mocht de dag starten met een intellectuele oefening met mijn bestuurders, altijd een verademing. Maar voordat dit aanving was er een verassing.
Radio 1
Ik hoorde vanochtend op Radio 1 een melding dat onze landelijke bestuurders, de regeringsverantwoordelijken, mogelijk voornemens waren de overdrachtsbelasting af te schaffen. De vermaledijde verhuisboete of verkasdiefstal. Als ik dat hoor, ik weet niet hoe het met u is, moet ik toch echt even de auto op de vluchtstrook zetten en dit even op me in laten werken.
Gevolgen
Met mijn verenigingsbestuurders besprak ik vanochtend enkele scenario’s in deze, morgen hierover graag meer als u het mij toestaat. Als de overdrachtsbelasting wordt afgeschaft, wat dan? Maar na het overleg was ik toch wel toe aan wat belletjes met onze contactpersonen in het Haagse, om te peilen wat er speelt en wat de gevoelstemperatuur is. Uiteraard hebben wij een sterke focus op onze leden, maar een groot deel van mijn / ons werk speelt zich af in het lobby en politieke circuit. Of u het nu leuk vindt of niet, maar studievriendjes, oude contacten en netwerken spelen hierin nog steeds een rol. The old boys network.
Haagse contacten
Voor mij dus aanleiding om met een aantal Kamerleden en een enkele bewindsvoerder te bellen. Wat speelt er, wat is waar, wat niet en wat is onze rol? En waarom? Omdat ook ik verrast werd met dit bericht over de overdrachtsbelasting. Hebben wij nou alles gemist, doen wij ons werk niet goed, is er sprake van een komkommerpoema, of gebeurt er echt iets? Inmiddels weet ik meer.
Rollenpatroon
Laat ik voorop stellen, de eerlijkheid gebiedt mij dit te zeggen, als er echt iets gebeurt in het Haagse, zou ik dit niet kunnen bloggen. Dat doe ik 1x en daarna ben ik passé en hoor ik nooit meer iets. Vertrouwen en achter de schermen opereren is in ons / mijn vak essentieel. Maar toch even een tip achter / onder de sluier, hoewel geen positieve. Er zijn op dit moment inderdaad bewegingen inzake de overdrachtsbelasting, maar dat is op brainstorm niveau. Als ik de woningmarkt mag samenvatten, kom ik op twee zaken.
Huizenmarkt
In het Haagse is de woningmarkt geen groot issue. Er trekken geen stadions vol naar het Malieveld om het ongenoegen te uiten over de woningmarkt. Het stemgedrag wordt niet beïnvloed, Maurice de Hond en Intromart zijn hier niet mee bezig. De impact op de politieke agenda is klein, met name omdat er geen bloed door de straten vloeit over de woningmarkt. Niet mijn woorden, woorden uit de Tweede Kamer. Komkommers zijn hot, met wietpassen kan je scoren, bio brandstof voor KLM vliegtuigen trekken stemmen, ritueel slachten staat bij de ingezonden stukken van de Telegraaf. Maar de woningmarkt is gewoon geen ‘geil’ dossier (excusez le mot) op dit moment voor Kamerleden, laat staan bewindsvoerders. Op z’n best creëer je een ‘feel good factor’, maar je kan er niet mee scoren in de pers en je trekt er geen peilingen mee. Nogmaals, niet mijn woorden, zo zien Tweede Kamer leden dit.
Nog meer
Maar als je wat meer in detail gaat en onze positie, vanuit de lobby, bespreek, dan krijg ik met name vanuit de bewindskant de deksel op de neus. Vanuit de Kamer heeft men wel compassie met ons, omdat wij informatie verstrekken en een thermometer functie hebben. Maar vanuit de bewindshoek kreeg ik wel een “facewasher”. “Ed, natuurlijk, we kennen elkaar, we doen al jaren dingen samen, maar makelaars zijn geen onderdeel, geen partij. Julie praten alleen over verdienen en niet over risicoparticipatie”. Dat is toch wel hard, maar wel hoe men tegen ons aan kijkt.
Au!
Bouwers, geldverstrekkers, ontwikkelaars, kopers, verkopers, iedereen heeft een rol in de keten en loopt een financieel risico. Maar makelaars, tussenpersonen, hypotheekadviseurs, we verdienen aan de transactie maar vormen geen toegevoegd onderdeel van de keten. Alleen als tussenpersoon, we doen risicoloos zaken. Het grootste risico is geen inkomsten, en zo kijkt men tegen ons aan. We praten alleen vanuit het belang van het inkomsten perspectief van onze achterban, die risicoloos in de keten een onderdeel wil zijn. Alleen de plussen wil hebben en als er minnen zijn ondersteuning vraagt. Dat was toch wel hard om te horen! Maar is het terecht of niet?
En u?
Ik denk hier wel over na. Het belang van mijn achterban blijven wij in het Haagse natuurlijk onder de aandacht brengen. Maar een scherpe focus op toegevoegde waarde en noodzakelijkheid voor makelaars en taxateurs is wel essentieel. Juist nu. We moeten niet meer denken vanuit het branchebelang, maar vanuit het beroepsbelang. Het draagvlak voor de traditionele branche organisatie is tanende, Den Haag pakt dat niet meer op. Uw omzet is uw zorg. Maar vragen dat men in Den Haag opstaat om uw inkomsten te regelen, ik ben bang dat dit steeds minder werkelijkheid is. U moet uw eigen broek maar ophouden. Maar voor uw beroepsbelang heeft men wel oren. Mits u dit kunt duiden, mits u uw toegevoegde waarde kunt concretiseren. Mijn werk wordt steeds complexer.

Ed