Overheidspaternalisme op de woningmarkt

Door het Waarborgfonds Eigen Woningen is voorgesteld per 1 januari de leencapaciteit voor tweeverdieners meer in lijn te brengen met de mogelijkheden die éénverdieners hebben. Uiteraard pro-rato. Een voorstel wat gebaseerd is op rationele overwegingen en wat een positieve impuls kan hebben op de markt. Niet alleen komen meer mensen in aanmerking voor NHG dekking. Ook wordt het mogelijk om een woning aan t schaffen die meer in lijn ligt van de verwachtingen die men heeft.
Richtlijnen
Omdat de systematiek voor het bepalen van de maximale leencapaciteit binnen de Gedragscode Hypothecaire Financieringen valt, heeft de NVB aangegeven dit te volgen. Hartstikke mooi zou je zeggen. Een positieve stimulans om doorstroming op gang te brengen, met name voor starters is dit een essentieel besluit.
Berichtgeving
Neem daarbij de berichtgeving van De Nederlandsche Bank dat kopen van een huis op dit moment wel erg aantrekkelijk is voor starters. Giet ook nog even een advies van topambtenaar Chris Buijink van het ministerie van EZ dat de overheid de overdrachtsbelasting permanent laag moet houden op 2% er overheen en het jaar lijkt goed te beginnen.
Helaas
De AFM komt echter met de mededeling dat men helemaal niet blij is met deze verhoging van de leencapaciteit, deze is zelfs onwenselijk. Ik quote de AFM: "De grote impact van de verruiming op in het bijzonder de inkomensgroepen van modaal tot anderhalf keer modaal is daarbij zorgelijk. Deze inkomensgroepen hebben relatief al de minste ruimte om een onverwachte stijging in kosten of een daling in inkomen op te vangen. Hypotheekverstrekkers en adviseurs kunnen er dus niet op voorhand van uitgaan, dat een verruiming van de leencapaciteit van deze inkomensgroepen door de AFM als verantwoorde kredietverlening zal worden gezien."
Inhoud
De AFM heeft geldgevers laten weten dat de verruiming van de leencapaciteit onwenselijk is, "zowel in het licht van de huidige economische situatie, als gezien de mogelijke gevolgen voor sommige inkomensgroepen". Huishoudens moeten over voldoende financiële buffers blijven beschikken. De toezichthouder vindt daarom dat de verruiming kan leiden tot onverantwoorde kredietverstrekking. Op de inhoud hiervan is op zicht niet zo heel veel aan te merken. Overkreditering is onwenselijk en uiteraard moet men als het mogelijk is een potje hebben om tegenslagen op te vangen. Zo vertel ik het ook aan mijn kinderen, u waarschijnlijk ook. Maar het gaat om meer dan de inhoud
Rolverdeling
Is dit de rol van een toezichthoudende overheidsinstelling om zich te bemoeien met het uitgavenpatroon en de uitgaven wensen van consumenten? Is dit geen paternalisme uit de sociale heilstaat structuren die in Oostbloklanden gangbaar waren. Vadertje Staat die bepaald wat wel en wat niet goed is voor u? Of is dit gewoon de verantwoording van consumenten zelf.
Consequent
Want ik mag wel vijf mobiele telefoon abonnementen afsluiten en daar helemaal financieel op leeg lopen. Ik mag op krediet shoppen bij de Wehkamp zonder dat de AFM zich daar mee bemoeit. Ik mag mijn spaargeld opnemen om in staatsverband dit verbrassen in Holland Casino. Of een vette PL afsluiten om een kekke auto te kopen, de meest slechte investering die er bestaat. Heeft de AFM allemaal geen moeite mee. Vakantiegeld beuren en alles investeren in aandelen Swedish Autombiles, de failliete SAAB producent? Ga lekker je gang, waarom zo de overheid zich hier mee bemoeien? Dezelfde overheid heeft er totaal geen moeite mee om een bijstandsmoeder met twee kinderen een bekeuring van €350 te geven voor onnodig toeteren. Maar als het gaat om welk bedrag ik uit wil geven aan wonen, dan gaat men invullen wat goed is voor mij.
Doelstellingen
Ik dacht dat we in Nederland een terugtredende overheid hebben die verminderde regeldruk hoog in het vaandel heeft staan. Die het eigen ondernemerschap en eigen verantwoording predikt. Moet die zich dan bemoeien met wat een inwoner mag uitgeven aan wonen, als zelfs banken dit verantwoord vinden? Ik dacht van niet!
TGIF,

Ed